Teksty do medytacji : Wj 14, 5-15,20; 1Kor 10, 1-2; Mt 8, 19-20.

Podstawowy tekst biblijny w moim dzisiejszym spotkaniu z Bogiem  – cały paschalny to: Wj 14, 5-15, 20. Chrześcijańska tradycja wyraża  i przedłuża radość Paschy w tajemnicy przejścia przez Morze Czerwone. To misterium Ojcowie Kościoła szeroko objaśniali jako chrześcijańską Paschę, jako chrzest, jako znak poświęcenia się Chrystusowi. To tekst, który powinien onieśmielać swoją wielkością i tym, czym był dla wszystkich pokoleń chrześcijańskich, począwszy od komentarzy Ojców Kościoła, poprzez katechezę chrześcijańską aż do naszych czasów.

Zostaliśmy ochrzczeni w Mojżeszu. Święty Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian 10,1-2 zaleca mi: „Nie chciałbym, bracia, żebyście nie wiedzieli, że nasi ojcowie wszyscy, co prawda, zostawali pod obłokiem, wszyscy przeszli przez morze i wszyscy byli ochrzczeni w imię Mojżesza, w obłoku i w morzu”. To wydarzenie przeżywam tu i teraz… obecność paschalna …i to jest naprawdę bardzo Piękne ! Piękno mojej Paschy. Jest to doświadczenie chrztu, który otrzymałem w Chrystusie i który łączy mnie z doświadczeniem ojców. Rozważam o wydarzeniu, które stanowi początek, wyjaśnia i zapowiada misterium chrztu. Wiara – moja wiara, którą żyję zaczęła się w Mojżeszu. Noc przerażenia – Wj 14, 10-14.  A jednak są sytuacje, że jestem zagubiony, przerażony w ciemności. Jestem w namiocie kłótni i obserwuję: jedni stają postronnie faraona, drudzy po stronie Mojżesza. Starsi są podzieleni, akcje faraona  wzrastają i tylko niewielu ma odwagę stanąć po stronie Mojżesza. Zadaję sobie pytanie z Carlem Martinim: kto to jest faraon, kto to jest Mojżesz ? Faraon to życie z możliwością dostosowania się, życie wśród szaleństwa kompromisów, które zapewniają pokój i spokój. To życie w którym wilk jest syty i owca cała, życie w którym zewnętrznie pozostaję wierny wyznaniu wiary, memu ewangelicznemu powołaniu, ale w ten sposób się urządzam, aby się nie narazić i tworzę sobie układy, i zabezpieczenia. Ostrożne dozowanie sobie naśladowania Chrystusa oraz różnych zabezpieczeń. Zajmuję miejsce pośrodku, jestem mistrzem kompromisu. Faraon to „cudowna” pokusa. Pokusa ucieleśniona.

Kim jest Mojżesz ? Mojżesz to związana z naśladowaniem Chrystusa niepewność. Niepewność, którą Pan zdaje się podkreślać wystawiając na próbę pragnących Go naśladować, niemal ich prowokując – Mt 8,18-20 – to bardzo mi się podoba… Jezus zachowuje się tak, jakby chciał przymusić osobę. Podobnie jak Mojżesz nad Morzem Czerwonym, który narzuca Izraelowi wybór, pozbawiony gwarancji bezpieczeństwa. Mojżesz uosabia związaną z pójściem za Jezusem niepewność. Uosabia wyzwanie, wyrażone w Jezusowym pragnieniu życia według Ewangelii, życie które odrzuca wszelkie zabezpieczenia i wysiłku zachowania spokojnego i ciepłego kąta. To wyzwanie wiary…i w tym miejscu myślę z miłością o moich rodzicach i rodzicach chrzestnych… ich „wierzę”- ich „pragnę” ! DZIĘKUJĘ !

Podsumujmy noc przerażenia. Faraon to życie zgodne z duchem tego świata. Dochodzi do głosu w mojej głowie, kiedy z Kościoła czynię sektę, a ze wspólnoty – grupę , której najważniejszym zadaniem jest trwać, jakby była wartością sama w sobie, dochodzi do głosu, gdy z tego co mam wykonać, czynię coś, co samo w sobie doznaje chwały. Nie pokładam nadziei w słowie Bożym, ale tylko we własnej działalności. Duch faraona dochodzi do głosu we mnie, kiedy upatruję bezpieczeństwo w tym, co posiadam i tym się opatulam i uśmiecham się do siebie. Mojżesz symbolizuje życie według Ewangelii, życie w którym nadzieję jedynie i wyłącznie opieram na Bogu i … tyle.